خبرگزاري فارس؛ يادداشت- کميل خجسته: لابد داستان آن پدر و پسر در خاطر شريفتان هست که با الاغي در راه بودند و پسر سوار و پدر پياده در پي او روان بود تا به گروهي بگذشت. نظارگان اين حال بديدند زبان اعتراض باز کردند که: اين پدر مغفل را بنگريد که در تربيت فرزند چندان قصور کرده که حرمت پدر را نمي شناسد. پس چون پدر در رديف فرزند سوار شد؛ قومي ديگر چون اين حال بديدند از سر عيب‌جويي گفتند: زهي مردم بي‌رحم که هر دو بر پشت حيواني ضعيف برآمده و... باز اين بار پدر و پسر هر دو پياده شدند و دوباره عده‌اي ديگر نکوهش آغاز کردند که هر دو پياده مي‌روند و رنج راه را بر خود مي‌نهند و چه و چه...!!
واقعيت همينست. مسئوليت داشتن براي مدير جهادي در جمهوري اسلامي خيلي سخت است. مسئول جمهوري اسلامي در آن واحد در چند جبهه مبارزه مي‌کند. جبهه اول چالش‌ها و مشکلات است. جبهه دوم جريان گسترده پر پول رسانه‌اي تخريبگر است. امکان ندارد که مسئول جمهوري اسلامي کاري کند و دو رسانه اصلي اين روزهاي آن‌ها يعني بي‌بي‌سي انگليسي و اينترنشنال سعودي برعکس آن توليد محتوا نکند. جبهه سوم جريان آرمان‌گرا و غير صبور شبکه اجتماعي است.
امروز با کفش يا بي‌چکمه، گلي يا خاکي بودن مسئول در وسط سيل جزو مصاديق بدي‌هاي يک مسئول مي‌شود و فردا چيز ديگر. مثلا فرض کنيد مسئول محترم با چکمه وسط ميدان ظاهر مي‌شد، تکليف جبهه دوم که معلوم بود اما جبهه سوم توييت مي‌زد «آخ جون تريپ مشکي، بعد از خبر فوت پدرش.» و اينکه «آقايون اينقدر وقت داشتند که با چکمه خودشان را ست کنند» و... اما آنکه مضطر و گرفتار شده است وقتي مسئولي را شتابان در اطراف زندگي به گل نشسته‌‌اش پروانه‌وار مي‌بيند حتما قوت قلبي برايش پيدا مي‌شود و آرامشي در دلش فراهم مي‌گردد که خادمش مشغول حل مشکلش است. اين جدا از مزاياي درک واقعيت در ميدان براي مسؤل جهادي است.
واقعا ايثار مي‌خواهد در سه جبهه بجنگي و پيش بروي. وگرنه مدير بودن و پنهان بودن و وسط کار نبودن خيلي سخت نيست. ديده نمي‌شوي، در تيررس رگبار جبهه دوم قرار نمي‌گيري، از زخم زبان جبهه سوم در امان مي‌ماني. مدير مي‌ماني و عافيت پيشه مي‌کني.
آناني که قدرت توليد محتوا و اثرگذاري دارند وظيفه‌شان کمتر از مديران وسط ميدان براي حل مسئله نيست. «چه و چه...!!» گفتن و ايراديابي هنر نيست. مهمترين هنر يک توليدکننده محتوا رفتارسازي و هدايت کنشگر به سمت در رسيدن به خواسته‌هايش قدرتمندتر مي‌شود. بي‌راه نيست که رهبر انقلاب در ۱۴خرداد همين امسال خطاب به فعالان فرمودند که «امروز که دشمن در صدد تخريب مسئولان انقلابي است، وظيفه‌ي قدرشناسي وظيفه‌ي سنگيني است؛ بايد از مسئولين قدرشناسي کرد.»
و البته مسئول جمهوري اسلامي همان که لقمان در ماجراي آن پدر و پسر و الاغ گفت بايد مانند «مرد خردمند به جاي آنکه گفتار و کردار خود را جلب رضا و کسب ثناي مردم قرار دهد مي‌بايد تا خشنود وجدان و رضاي خالق را وجهۀ همت خود سازد.»